Gilette (WY) - Columbia Falls ( MT)
31 Juli 2014 | Verenigde Staten, Columbia Falls
Gillette (WY) - Yellowstone NP (WY) - Helena (MT) - Columbia Falls, Glacier National Park (MT)
Mooie scenic route uitgezocht in plaats van de highway. Door leuke plaatjes gekomen, zoals Red Lodge. Vervolgens kwamen we steeds hoger in de bergen, Rocky's. Mooie uitzichten, waar we de deur vast moesten houden bij het uitstappen door de harde wind. Hiervan willen we even van de gelegenheid gebruik maken om iets over de openbare toiletten te vertellen. Dat in Azië een gat in de grond als toilet moet dienen, wisten we. Dat dat ook gold voor de USA niet. En vooral als je zo hoog bent, hoef je haast niet af te vegen, gezien de harde wind, die door dat gat omhoog waait... plus de stank! Maar goed, het is of dit of de normale toiletten, waar kieren van gemiddeld 10 cm tussen zitten...
Eenmaal in Yellowstone National Park ben je er nog niet. Er is een rondweg/hoofdweg van 142 mile! Dat houd je wel even bezig. Wel bij binnenkomst een pika (muisachtig konijnensoort), nieuw soort hert (pronghorn) en bizons gezien. Die laatsten zijn gigantisch groot! Helaas heeft Yogi en/of Booboo zich nog niet laten zien.
Bij het hotel bleek de cabin, volgens Rob oud en uitgeleefd, super leuk te zijn! 2 bedden met aparte badkamer. We kijken uit op een grasveld waar grondeekhoortjes holletjes in het gras en onder de cabins hebben. Dus als ons huisje wegzakt, weten we de reden.
Raad van velen in ons 'paspoort' (less is more) in de wind geslagen en er meteen op uitgetrokken. Eerst de lower terraces bezocht. In de grond bevindt zich heel veel calciumcarbonaat. Dit lost in het warme water op en wordt mee naar boven gevoerd. Boven de grond koelt het water af en kristalliseert het calciumcarbonaat, waardoor er allerlei terrassen worden gevormd van wit kalksteen. Sommige terrassen zijn erg mooi van kleur, wat veroorzaakt wordt door algen en bacteriën, die in het warme water leven. Tussen de terrassen zijn allemaal voetpaden aangelegd, dus die hebben we allemaal bewandeld.
Volgende dag naar DE topattractie van het park gegaan: Old Faithfull (geiser). Helaas had die net het kookpunt bereikt en moesten we dus nog 1,5 uur wachten. Gelukkig heeft dit gedeelte van het park meer te bieden dan alleen deze geiser. Er zijn genoeg geisers en andere thermische bezienswaardigheden (heetwaterbronnen, modderpoelen en fumaroles, openingen in de grond waar gas of stoom uitkomt) om een hele dag mee te vullen. De Anemone geiser bijvoorbeeld actief gezien: geeft goed het eruptie-proces weer. Eerst wordt de kegel van de geiser gevuld en stroomt het water over de rand. Vervolgens is het net bij kokend water dat het gaat pruttelen en spuit het water een paar meter de lucht in. Na de eruptie stroomt het water weer terug in de kegel van de geiser en begint het proces opnieuw.
Na een klein rondje te hebben gemaakt, terug naar de Old Faithfull gelopen en gewacht tot de eruptie. Deze was heel gaaf om te zien, want het bleef maar doorgaan en het water kwam heel hoog, maar de Strokur op IJsland was indrukwekkender. Daarna verschillende trails gelopen en langs tientallen geisers, heetwaterbronnen, modderpoelen en fumaroles gekomen. De een nog mooier dan de ander. Niet alle geisers hadden erupties van enkele meters hoog, maar kun je meer vergelijken met een bubbelbad en een pan kokend water. De heetwaterbronnen waren allemaal erg mooi! Helder blauw water met groen in het midden of met alle kleuren van de regenboog, schitterend, erg warm en bijzonder ook. De kleuren worden veroorzaakt door speciale bacteriën. Op de terugweg ook nog gestopt bij verschillende thermische bezienswaardigheden, iedere keer net iets anders en het blijft mooi, bijzonder! Verder heb je ook mooie natuur: bergen, maar ook hele vlakke vlaktes met rivieren en op de achtergrond heuvels.
Zaterdags vroeg opgestaan en opa proberen te bellen, aangezien hij jarig was. Openbare telefoon deed het natuurlijk niet, zoals wij wilden. Dus naar het restaurant en via Skype geprobeerd. Ondanks de slechte verbinding toch opa kunnen feliciteren en dat was de bedoeling! Eenmaal in auto brandde er een lichtje... Maar meteen even opgezocht: bandendruk was te laag. Bij het tankstation op de gok de eerste band wat 'opgepompt', aangezien wij de bandendruk niet wisten, er hing ook geen kaart bij. Op een gegeven kwam er een hardloper aan, die op z'n mama's /Hilly's wel even wilde helpen. Lees: pakt de bandendrukmeter uit Rob z'n handen. Blijkbaar hadden we wel kunnen weten hoeveel lucht erbij moest, want het stond gewoon op een sticker van de bestuurderskant. Banden moesten 32 zijn en de eerste band was 40, had Rob dus best netjes op de gok gedaan. Beter in ieder geval dan de Zweden gisteren, volgens de hardloper. Die hadden de banden tot 80 bijgevuld... De andere drie waren ook zo bijgevuld en konden we op weg.
Verschillende trails naar de Yellowstone river gelopen, met op verschillende punten uitzicht op de lower en upper falls. Daar kon je heel goed zien en nog beter horen hoe het water naar beneden viel/denderde verder de canyon in. Verder weinig nieuwe dieren gespot. Gisteren nog wel een coyote gezien. En bizons en elk's zijn hier in overvloed.
Vroeg opgestaan en op pad gegaan in de hoop beren of ander wildlife te spotten. Alleen een patrijs met jonkies, een fish hawk, een wolf door de telelens van een ranger en witte pelikanen gespot. Ook vandaag lieten de bizons en elk's zich volop zien. We moesten geregeld wachten totdat zij in een slakkengangetje de weg waren overgestoken en daar rustig bleven staan. Soms gingen ze ook zo weer terug. Mooie stukken gezien met bizons op de vlaktes, de rivier, heuvels en bergen op de achtergrond. 's Ochtends een boot gehuurd en Yellowstone Lake onveilig gemaakt, boot ging aardig hard. Erg mooi met op de achtergrond de bergen. We konden niet zwemmen, aangezien het water veelste koud was, jammer. 's Middags nog langs verschillende uitzichtpunten gereden. 's Avonds liepen de elk's bij ons door het gras, voor het huisje langs.
Een mooie route gereden van Yellowstone National Park naar Helena. We zijn op weg naar Glacier National Park. Hopelijk zien we daar wel beren of ander bijzonder wildlife. 's Avonds bij twee bewoners van Sesamstraat gedineerd: Bert & Ernie's. Bijzondere was dat we op een terras buiten konden zitten, wat je sporadisch tot niet tegenkomt in de USA.
Dinsdagochtend ontbeten aan de balie van de receptie. Toen op weg naar Columbia Falls, Glacier National Park en is de auto voor het eerst nat geworden, 10 seconden. En natuurlijk kwamen we weer genoeg huizen op 4 wielen tegen. De porties van eten zijn hier dus niet alleen groot, maar ook dus de campers, als we die naam daar überhaupt voor mogen gebruiken! Die doen niks onder voor de Connexxion bussen en dan hebben we het nog niet gehad over de aanhanger met auto, motor, fietsen en boot.
Natuurlijk weer een mooie scenic route gekozen en voordat we het wisten waren we al in Colombia Falls. Meteen het park in gegaan en een deel van de Go-to-the-sun-road gereden. Heel mooi! We kwamen steeds hoger en bij het hoogste punt, Logan pass, eindelijk de bighorn sheeps gezien en voor altijd vast gelegd.
Volgende dag een trail gelopen met knikkende knieën en een looptempo van 7 kilometer per uur, aangezien we door een 'bear area' kwamen en er volop gewaarschuwd werd dat er altijd een kans bestaat dat je er een tegen het lijf zou lopen. Gewoon hard praten en stevig doorlopen! Veel door bos gelopen met uitzicht op een rivier en verschillende watervallen gepasseerd. Aan 'loops' doen ze hier niet, dus moesten we even wachten op de shuttlebus. Terug bij de auto de Go-to-the-sun-road richting het oosten verder gereden. Natuurlijk weer, voor de 100e keer, road work ahead! Wij zagen natuurlijk alweer allerlei beren op de weg: miljoenste keer wachten, zal wel weer heel lang duren, etc. Totdat... jullie geloven het niet: werd het spreekwoord hiervoor werkelijkheid! Een MOEDERBEER met 2 JONKIES stak zo de weg over! Eerst de moederbeer en daarna de 2 jonkies, heel gaaf! Ze waren best ver weg en we zaten in de auto, maar het is gelukt om een foto van de jonkies te maken. Wij zijn dus kinderlijk enthousiast dat we beren hebben gezien!
Morgen hebben we ook nog een dag in Glacier National Park en gaan we, proberen, speciaal voor Rob, de grens over te steken naar Canada. Kan hij die ook bij www.landenverzamelaars.nl aanvinken. Even kijken wat je moet doen en hoeveel tijd het kost... Linda laat Rob natuurlijk niet heel makkelijk op haar inlopen om op een gelijk, of erger, meer aantal landen te komen dan zij!
Wordt vervolgd!
Liefs,
Rob & Linda
P.s. Foto's volgen nog!
Mooie scenic route uitgezocht in plaats van de highway. Door leuke plaatjes gekomen, zoals Red Lodge. Vervolgens kwamen we steeds hoger in de bergen, Rocky's. Mooie uitzichten, waar we de deur vast moesten houden bij het uitstappen door de harde wind. Hiervan willen we even van de gelegenheid gebruik maken om iets over de openbare toiletten te vertellen. Dat in Azië een gat in de grond als toilet moet dienen, wisten we. Dat dat ook gold voor de USA niet. En vooral als je zo hoog bent, hoef je haast niet af te vegen, gezien de harde wind, die door dat gat omhoog waait... plus de stank! Maar goed, het is of dit of de normale toiletten, waar kieren van gemiddeld 10 cm tussen zitten...
Eenmaal in Yellowstone National Park ben je er nog niet. Er is een rondweg/hoofdweg van 142 mile! Dat houd je wel even bezig. Wel bij binnenkomst een pika (muisachtig konijnensoort), nieuw soort hert (pronghorn) en bizons gezien. Die laatsten zijn gigantisch groot! Helaas heeft Yogi en/of Booboo zich nog niet laten zien.
Bij het hotel bleek de cabin, volgens Rob oud en uitgeleefd, super leuk te zijn! 2 bedden met aparte badkamer. We kijken uit op een grasveld waar grondeekhoortjes holletjes in het gras en onder de cabins hebben. Dus als ons huisje wegzakt, weten we de reden.
Raad van velen in ons 'paspoort' (less is more) in de wind geslagen en er meteen op uitgetrokken. Eerst de lower terraces bezocht. In de grond bevindt zich heel veel calciumcarbonaat. Dit lost in het warme water op en wordt mee naar boven gevoerd. Boven de grond koelt het water af en kristalliseert het calciumcarbonaat, waardoor er allerlei terrassen worden gevormd van wit kalksteen. Sommige terrassen zijn erg mooi van kleur, wat veroorzaakt wordt door algen en bacteriën, die in het warme water leven. Tussen de terrassen zijn allemaal voetpaden aangelegd, dus die hebben we allemaal bewandeld.
Volgende dag naar DE topattractie van het park gegaan: Old Faithfull (geiser). Helaas had die net het kookpunt bereikt en moesten we dus nog 1,5 uur wachten. Gelukkig heeft dit gedeelte van het park meer te bieden dan alleen deze geiser. Er zijn genoeg geisers en andere thermische bezienswaardigheden (heetwaterbronnen, modderpoelen en fumaroles, openingen in de grond waar gas of stoom uitkomt) om een hele dag mee te vullen. De Anemone geiser bijvoorbeeld actief gezien: geeft goed het eruptie-proces weer. Eerst wordt de kegel van de geiser gevuld en stroomt het water over de rand. Vervolgens is het net bij kokend water dat het gaat pruttelen en spuit het water een paar meter de lucht in. Na de eruptie stroomt het water weer terug in de kegel van de geiser en begint het proces opnieuw.
Na een klein rondje te hebben gemaakt, terug naar de Old Faithfull gelopen en gewacht tot de eruptie. Deze was heel gaaf om te zien, want het bleef maar doorgaan en het water kwam heel hoog, maar de Strokur op IJsland was indrukwekkender. Daarna verschillende trails gelopen en langs tientallen geisers, heetwaterbronnen, modderpoelen en fumaroles gekomen. De een nog mooier dan de ander. Niet alle geisers hadden erupties van enkele meters hoog, maar kun je meer vergelijken met een bubbelbad en een pan kokend water. De heetwaterbronnen waren allemaal erg mooi! Helder blauw water met groen in het midden of met alle kleuren van de regenboog, schitterend, erg warm en bijzonder ook. De kleuren worden veroorzaakt door speciale bacteriën. Op de terugweg ook nog gestopt bij verschillende thermische bezienswaardigheden, iedere keer net iets anders en het blijft mooi, bijzonder! Verder heb je ook mooie natuur: bergen, maar ook hele vlakke vlaktes met rivieren en op de achtergrond heuvels.
Zaterdags vroeg opgestaan en opa proberen te bellen, aangezien hij jarig was. Openbare telefoon deed het natuurlijk niet, zoals wij wilden. Dus naar het restaurant en via Skype geprobeerd. Ondanks de slechte verbinding toch opa kunnen feliciteren en dat was de bedoeling! Eenmaal in auto brandde er een lichtje... Maar meteen even opgezocht: bandendruk was te laag. Bij het tankstation op de gok de eerste band wat 'opgepompt', aangezien wij de bandendruk niet wisten, er hing ook geen kaart bij. Op een gegeven kwam er een hardloper aan, die op z'n mama's /Hilly's wel even wilde helpen. Lees: pakt de bandendrukmeter uit Rob z'n handen. Blijkbaar hadden we wel kunnen weten hoeveel lucht erbij moest, want het stond gewoon op een sticker van de bestuurderskant. Banden moesten 32 zijn en de eerste band was 40, had Rob dus best netjes op de gok gedaan. Beter in ieder geval dan de Zweden gisteren, volgens de hardloper. Die hadden de banden tot 80 bijgevuld... De andere drie waren ook zo bijgevuld en konden we op weg.
Verschillende trails naar de Yellowstone river gelopen, met op verschillende punten uitzicht op de lower en upper falls. Daar kon je heel goed zien en nog beter horen hoe het water naar beneden viel/denderde verder de canyon in. Verder weinig nieuwe dieren gespot. Gisteren nog wel een coyote gezien. En bizons en elk's zijn hier in overvloed.
Vroeg opgestaan en op pad gegaan in de hoop beren of ander wildlife te spotten. Alleen een patrijs met jonkies, een fish hawk, een wolf door de telelens van een ranger en witte pelikanen gespot. Ook vandaag lieten de bizons en elk's zich volop zien. We moesten geregeld wachten totdat zij in een slakkengangetje de weg waren overgestoken en daar rustig bleven staan. Soms gingen ze ook zo weer terug. Mooie stukken gezien met bizons op de vlaktes, de rivier, heuvels en bergen op de achtergrond. 's Ochtends een boot gehuurd en Yellowstone Lake onveilig gemaakt, boot ging aardig hard. Erg mooi met op de achtergrond de bergen. We konden niet zwemmen, aangezien het water veelste koud was, jammer. 's Middags nog langs verschillende uitzichtpunten gereden. 's Avonds liepen de elk's bij ons door het gras, voor het huisje langs.
Een mooie route gereden van Yellowstone National Park naar Helena. We zijn op weg naar Glacier National Park. Hopelijk zien we daar wel beren of ander bijzonder wildlife. 's Avonds bij twee bewoners van Sesamstraat gedineerd: Bert & Ernie's. Bijzondere was dat we op een terras buiten konden zitten, wat je sporadisch tot niet tegenkomt in de USA.
Dinsdagochtend ontbeten aan de balie van de receptie. Toen op weg naar Columbia Falls, Glacier National Park en is de auto voor het eerst nat geworden, 10 seconden. En natuurlijk kwamen we weer genoeg huizen op 4 wielen tegen. De porties van eten zijn hier dus niet alleen groot, maar ook dus de campers, als we die naam daar überhaupt voor mogen gebruiken! Die doen niks onder voor de Connexxion bussen en dan hebben we het nog niet gehad over de aanhanger met auto, motor, fietsen en boot.
Natuurlijk weer een mooie scenic route gekozen en voordat we het wisten waren we al in Colombia Falls. Meteen het park in gegaan en een deel van de Go-to-the-sun-road gereden. Heel mooi! We kwamen steeds hoger en bij het hoogste punt, Logan pass, eindelijk de bighorn sheeps gezien en voor altijd vast gelegd.
Volgende dag een trail gelopen met knikkende knieën en een looptempo van 7 kilometer per uur, aangezien we door een 'bear area' kwamen en er volop gewaarschuwd werd dat er altijd een kans bestaat dat je er een tegen het lijf zou lopen. Gewoon hard praten en stevig doorlopen! Veel door bos gelopen met uitzicht op een rivier en verschillende watervallen gepasseerd. Aan 'loops' doen ze hier niet, dus moesten we even wachten op de shuttlebus. Terug bij de auto de Go-to-the-sun-road richting het oosten verder gereden. Natuurlijk weer, voor de 100e keer, road work ahead! Wij zagen natuurlijk alweer allerlei beren op de weg: miljoenste keer wachten, zal wel weer heel lang duren, etc. Totdat... jullie geloven het niet: werd het spreekwoord hiervoor werkelijkheid! Een MOEDERBEER met 2 JONKIES stak zo de weg over! Eerst de moederbeer en daarna de 2 jonkies, heel gaaf! Ze waren best ver weg en we zaten in de auto, maar het is gelukt om een foto van de jonkies te maken. Wij zijn dus kinderlijk enthousiast dat we beren hebben gezien!
Morgen hebben we ook nog een dag in Glacier National Park en gaan we, proberen, speciaal voor Rob, de grens over te steken naar Canada. Kan hij die ook bij www.landenverzamelaars.nl aanvinken. Even kijken wat je moet doen en hoeveel tijd het kost... Linda laat Rob natuurlijk niet heel makkelijk op haar inlopen om op een gelijk, of erger, meer aantal landen te komen dan zij!
Wordt vervolgd!
Liefs,
Rob & Linda
P.s. Foto's volgen nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
