Kuala Lumpur deel II: WEDDING!

Netjes 2 uur van te voren op de luchthaven, maar met het inchecken namen ze het hier niet zo nauw: uurtje van te voren, kwam het personeel in een slakkengangetje aangelopen. Nadat we waren ingecheckt, werden we naar een klein hokje verwezen, waar we konden meekijken hoe de tassen werden gecheckt. Na 1 tas geloofden ze het wel en konden we weg. Op dat moment kwam het meisje dat ons had ingecheckt op ons afgelopen en vroeg aan Linda: "Miss, do you have baby?" en legde een hand op haar buik. Deze vraag overviel Linda nog al en het enige antwoord dag ze kon uitbrengen was: "No!" Vervolgens liep het meisje met het schaamrood op de kaken en gebogen rug terug. De vraag kwam zo uit de lucht vallen dat Linda niet zo ad rem was om te vragen hoe ze daarbij kwam. Zoals jullie wel weten is Linda verre van slank, maar om nu te zeggen dat ze een zwangerschapsbuik heeft, is ook ietwat overdreven.

De vertrekhal van HCMC kunnen we omschrijven als een grote glazen bar, waar je uitstekend vermaakt wordt door de opstijgende en landende vliegtuigen. Tijd was dus zo voorbij. Na een wat geurige vlucht (Aziaten houden van eten, dus ook op vluchten van amper een uur. En dan het liefst 'heerlijk geurende' noodle soep) in een geel, ja een geel vliegtuig van Air Asia (voor wie niet bekend is met deze vliegtuigmaatschappij, hun kleur is absoluut rood) kwamen we afgelopen donderdag om 16:00 uur aan in Kuala Lumpur. Snel de taxi naar de stad gepakt, douchen, lolbroek aangetrokken en naar de LRT (metro) gerend. Ondertussen Lins ouders, Inge en Bram ontmoeten, met de LRT naar Universiti railen en daar de vrienden van Tom en andere kennissen ontmoet.

Pffff, toen was er tijd om iets rustiger aan te doen. Tom en Kavita pikten ons namelijk op met een coole huurbus om naar het pre-wedding diner te gaan bij Kavita's ouders. Daar hebben we kunnen genieten van een heerlijk Maleisisch buffet, Indische muziek en dans (tip: met je rechterhand vervang je denkbeeldig een plafondlamp en met je linkerhand een lage muurlamp) Ow, en voor Lin natuurlijk HENNA. Deze avond was zeer geslaagd en het was dan ook al snel een uur of 1 voor we terug waren in ons hotel.

Om 6:00 uur ging de wekker weer, want we gingen pad voor een jungletocht en zwempartijtje bij een waterval op een uur rijden van KL. De tocht was cool mede door de aanwezigheid van een aap en rivierpassages die voor de een wat makkelijker waren te nemen dan de ander. Een droge broek had niemand overigens meer, want er zaten enkele passages bij waarbij je bijna tot je middel door het water moest! Het was de letterlijk bloed, zweet, maar zonder tranen zeker waard, want de waterval was erg mooi! Ook hier zorgden apen voor vermaak door een zakje chips te stelen, dit zakje netjes open te maken en daarna werden de chippies 1 voor 1 uit het zakje gegeten. Van Kavita en Tom kregen we meerdere waarschuwingen voor deze stelende aapjes. Dat maakt het verhaal des te mooier dat Kavita van haar bananen werd beroofd door een van de apen. Vervolgens propte diezelfde aap binnen een minuut een banaan of 5 weg.

Helaas, voor sommigen, moesten we dezelfde weg terug, die sneller ging dan ds heenweg. Na een lunch werd iedereen weer bij de LRT afgezet en hadden we een vrije avond. Ja, het is hard werken zo'n vakantie, haha!

Zaterdags eerst een celebrity-behandeling gehad: haar, mani en een pedi. Resultaten waren na nog wat aanpassingen, ze hebben hier weinig ervaring met krullen, prima! Op naar de bruiloftslocatie. Deze lag een klein uur rijden van KL. Na een smakelijke lunch en bij te hebben gekletst met iedereen even de spullen naar de kamers gebracht: zeer mooi! Ook op de omgeving was niks op of aan te merken, een beetje het Beverly Hills van Maleisië.

Nadat we ons hadden klaar gemaakt, begon het om 18:30 uur met drank en daar zou het tot in de late uurtjes ook mee eindigen. Vervolgens kon je aan de aangewezen tafel gaan zitten. Ja, er was een tafelschikking, maar wat wil je met zo'n 200 mensen? Vervolgens kwam het bruidspaar, Kavita in een traditionele sari, erg mooi passend bij Tom's pak of andersom. De eerste glazen werden al bij het toosten geleegd, na drie keer 'Jaa-mee' (o.i.d. ons Maleisisch is nog in ontwikkeling) moest het glas leeg zijn. Ging onze tafel goed af. Na lekker te hebben gegeten, werd de avond gestart met de "First Malaysian drinking game". Natuurlijk meldden wij ons aan als vrijwilliger samen met de rest van de NL tafel. Er waren 3 teams, elk bestaande uit 8 personen en 16 glazen drank: whisky, bier, wijn en een milkshake. Regels: iedereen drinkt 2 glazen leeg en het team dat als eerste alles op heeft, had gewonnen. We durven het haast niet te zeggen, maar we zijn derde geworden. Geen idee waar het mis ging, maar ons team bestond uit 6 ervaren drinkers, 1 redelijk ervaren drinker en 1 niet-drinker. Kansen zijn dan best goed, maar helaas! Volgend jaar revanche?

Toen startte de band en gingen de voetjes van de vloer. Iedereen kon zich goed in de muziek vinden en de dansvloer kleurde mooi door alle kleding van de met name Maleisische gasten. Hoewel diamanten, glitters, felle kleuren niet echt onze voorkeur hebben, paste het erg goed binnen deze setting.

De avond werd aan elkaar gepraat door de 2 MC's, die het erg goed en leuk deden. Wat wil je als je de Maleisische Giel Beelen bent?! Ook werd er natuurlijk nog Indische muziek gedraaid en er zijn heel wat lampen vervangen die avond. Zoals altijd is het veel te snel afgelopen! Gelukkig vond het plaats in de middle of niks en konden we eenmaal bij de kamers gewoon verder gaan op de veranda/balkon. Om een uur of 3:00 was het voor de meesten mooi geweest, maar die-hards blijven er altijd...

De volgende ochtend was er voor een NL en een Maleisisch ontbijt gezorgd. Het viel wel op dat er niet door iedereen en weinig werd gegeten... Ra, ra, hoe zou dat toch komen? Het was dus een zeer geslaagde bruiloft, die we helaas en maar goed ook, niet over kunnen doen. Misschien het eerste jubileum een aanleiding voor een feestje? Zelfde plaats in ieder geval, dat spreekt voor zich!

Om 12:00 uur was het tijd om te vertrekken. Afscheid van iedereen genomen en konden we weer opwegenaar KL. Benauwd uurtje voor Leo, hij voelde zich niet zo lekker. Betekende ook een benauwd uurtje voor Linda, want die zat voor hem... Het zal haar toch niet 2 keer overkomen in 1 vakantie...? Gelukkig ging het allemaal goed. Vrienden bij de LRT afgezet en wij zijn met Tom en Kavita mee naar huis gegaan.

Rob heeft Kavita's auto naar huis gebracht. Links rijden in een automaat ging hem gemakkelijk af. De lampen uitdoen is toch wat moeilijker! Toen Kavita Ing en Bram naar het station wilde brengen, startte de auto niet meer: accu leeg! OEPS! Gelukkig was Tom dit ook overkomen, toen hij voor het eerst met Kavita's auto reed. Nadat ze Ing en Bram hadden weggebracht, heeft Tom ons weggebracht naar ons hotel. 's Avonds nog wat gegeten en op tijd naar bed. En zoals gewoonlijk: wordt vervolgd!

Halee,

Lin & Rob